- худҳаракат
- [خودحرکت]ниг. худрав
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
худҳаракат
Смотреть что такое "худҳаракат" в других словарях:
фалакулафлок — [فلک الافلاک] а. нуҷ. фалаке, ки онро фарогир ва муҳити олами ҷисмонӣ медонистанд; фалаке, ки ҳар шабонарӯз як давр гирди меҳвари худ мегардад ва афлоки дигарро бо худ ҳаракат медиҳад … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
фашанг — [فشنگ] милаи оҳание, ки дар болои нуқтаи такяи худ ҳаракат мекунад ва ба воситаи он ҷисми вазнине бо қувваи кам бардошта мешавад, аҳрам … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
қарор — [قرار] а 1. ором; оромиш, осоиш; қарор надоштан дар ҷое а) ором набудан, собит набудан, дар ҳоли ҷунбиш ва ҳаракат будан; б) ором нагирифтан, дер наистодан дар ҷое; қарор аз касе бурдан орому осоиши касеро барҳам додан, касеро беқарор кардан;… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
пеш — I [پيش] 1. аввал (саф), рӯ ба рӯ (тараф); муқ. пушт; қафо 2. (дар) гузашта, собиқ, муқаддам: зиндагонии пеш, замони пеш, солҳои пеш 3. қабл: чанд сол пеш, чанде пеш, пеш аз милод 4. оянда, баъд аз ин; дар пеш, дар оянда, минбаъд 5. маҷ. пешқадам … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
ҷо — (ҷой) [جا // جاي] 1. фазо ё масоҳате, ки аз тарафи касе ё чизе ишғол шуда бошад ё ишғол шавад ё мавқеи ягон ҳаракат, амал ва ҳодиса бошад, макон, мавзеъ, маҳал 2. манзили истиқомат, оилаву рӯзгор, бошишгоҳ, манзил 3. мавқеъ, маврид, вақт 4. дам,… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
ҷон — [جان] 1. олами рӯҳии дохилии инсон, ки ҳамчун як чизи шартӣ ва мавҳум тасаввур мешавад ва онро сабаби зиндагӣ мешуморанд, рӯҳ, равон 2. умуман, як чизи мавҳуме, ки сабаби зиндагии ҳамаи ҷондорон тасаввур мешавад, василаи асосии зиндагӣ; бо ҳавли… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
қафо — [قفا] а 1. пушти гардан, паси сар 2. умуман пушт, пас, ақиб; пай, дунбол; қафои расм пушти расм, тарафи холии акс; қафои саҳна паси парда (дар театр); қафои теппа тарафи пушти теппа, паси теппа; дари қафо дари воқеъ дар ақиб; дари партов; аз ҳама … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
лаб — [لب] 1. канори берунии атрофи даҳони одам ва баъзе ҳайвонҳо, ки дандонҳоро мепӯшонад: лаби боло, лаби поин, лаби тунук, лаби ғафс, лаби гулгун, лаби майгун, лаби пурханда, лаби хандон, лаби ҷонбахш, кунҷи лаб, лабро пок кардан, лабони касе ба… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
ғайрат — [غيرت] а 1. кит. рашк; ғаюрӣ; ҳамият 2. саъю кӯшиши бисёр, ҳаракати зиёд; ҷуръат, ҷасорат: ғайрату қобилият, ғайрату ҳиммат, қувват ва ғайрат; ба тариқи истиора: деги ғайрати касе аз ҷӯш мондан, миёни ғайрати худ бастан, хуни ғайрату ҳамияти касе … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
худангезӣ — [خودانگيزي] ба ҷунбиш (ҳаракат) овардани худ, шӯрондани худ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
